مطالبی را که در این پست میخوانید توسط دوست بزرگوارمان جناب آقای بهروز شمس پور برای سایت دهکده الیت تهیه و ارسال گردید با تشکر از حسن انتخاب و محبتشان انشالله شاهد حضور بیشتر دیگر عزیزان نیز برای بهبود این وبسایت باشیم .
کمی راجع به گلیکاچ کایی :
این بازی شامل سه کلمه:
۱- گٌلی (چوبی به قطر 1 تا 2 سانتیمتر و طول 20 تا 25 سانتیمتر که دو سر آن پشت و رو فارسیبر میشد.)
۲- کاچ (چوبی به قطر 2 تا 4 سانتیمتر و طول 80 تا90 سانتیمتر )
۳- کایی (معنای بازی) است .
تعداد نفرات: 2 تا هر چند نفر(کافی بود که فقط زوج باشند تا در دو گروه مساوی تقسیم شوند.)
مکانی ازابتدای میدان را درنظر میگرفتند، دو سنگ در دو طرف هم به فاصله 30 تا 40 سانتیمترکه آنجا را کاینون(ایستگاه) میگفتند،میگذاشتند . یارگیری توسط دو سرگروه که به آنها سرالله میگفتند، آغاز میشد. بعد از یارگیری ، دو گروه اصطلاحاً گلی میزدند. (گلی زدن مانند توپ پینگپونگ را روی راکت زدن است.) گروهی که بیشتر گلی می زد شروع کننده بازی بود.که از نفرات کمواردتر آغاز می شد .
نفر آغاز کننده گلی را از کاینون به طرف گروه دوم که در سمت مقابل آماده بودند، دکش(ضربه بیسبال مانند کاچ به گلی) میکرد. گروه دوم اگر گلی را در هوا با دست میگرفت و یا با چوبی آنرا در هوا میزد طوری که به کاینون برگردد، نفر بازنده ونوبت یار دیگر بود.
در غیر اینصورت گروه دوم توسط یکی از یارانش گلی را با دست به طرف کاچ که روی دو سنگ کاینون گذاشتهاند ، نشانه میرود، اگر به کاچ زد ، یا از زیر کاچ رد شد ، یار بازی کننده سوخته و یار دیگری جای او را میگیرد. ولی اگر بازنده نشد با کاچ به سر فارسی بر گلی سه نوبت میزند تا گلی از کاینون دورتر شود.
سپس با مقیاس کاچ فاصله گلی تا کاینون اندازهگیری میشود . در ضمن قبل از شروع بازی قرار میبندند ، آخر کایی (بازی) چه شمارهای باشد ، مثلاً 100 تا، 200 تا و …
زمانی گروهی به شماره تعیین شده برسد، دوباره تمام نفرات این گروه گلی میزنند سپس به تعداد گلی زده شده ،از کاینون بطرف صحرا دکش میکنند . گروه بازنده باید از انتهای دکش گلی بسمت کاینون “زو ” بکشد. فاصله مانده تا کاینون را گروه بازنده کولی (سواری) میدهد. و بازی تمام میشود.
زمانی که گروهی به شماره تعیین شده برسد بازی با سواری دادن گروه بازنده تمام میشود . همچنین اگر هنگام زدن گلی روی زمین بزند (پت هاکرده) و یا فاصله گلی تا کاینون کمتر از یک کاچ شود کایی کننده بازنده است.
نگارنده : بهروز شمس پور