یک نظر در “گاوبازی یا ورزاجنگ”

1. ستار تو پا اسفندیاری گفت:

   دی ۱۶ در

   با سلام- ورزاجنگ یا همان مبارزه گاوهای نر برای خودش فلسفه ای دارد هرچند که امروزه مصداق بارز حیوان آزاری است .زود قضاوت نکنیم نشان از بی فرهنگی گذشتگان ما نیست بلکه بر عکس نشان دور اندیشی گذشتگان است .در گذشته های نه چندان دور زمستان ها گاوها رادر آغل یا طویله ها نگهداری میکردندوپس ازسپری شدن زمستان و فرارسیدن بهارو تابستان راهی ییلاق میشدن البته ارتفاعات ییلاق مثلا زمستانها گاوهایی که در طویله های الیت بودندتابستانها به مرتع حسن سره می رفتند.گاوهای نر وقتی به مرتعی مثل حسن سره میرفتندودرآنجا معمولا دامدارها بصورت اشتراکی از مرتع استفاده می کردند وبه حکم غریزه بین گاوهای نر برای تصاحب همسر و قلمرو مبارزه در می گرفت به سبب شیبدار بودن زمین معمولا گاو نری که شکست میخورد به پایین پرتاب شده و تلف می شد وتلف شدن یک گاو نر که سرمایه ای برای صاحبش بشمار میرفت خسارتی بزرگ بود . گالشهای فهیم و مجرب برای جلوگیری از این موضوع هر ساله پس از زمستان وقبل از رفتن به مرتع ییلاقی در همین زمین هموار محل بین گاوها ی نر مبارزه برگزار می کردند تا به اصطلاح بزرگ و کوچکی اشان مشخص شود ودیگر آنجا درگیر نشوند و باعث خسارت نگردند و در این بین چون گاو نری که قویتر بود برنده می شد یعنی گاو نری که صاحبش بیشتر او را در زمستان رسیده ومهارت بهتری برای نگهداری و تیمارش داشت از برتری گاو نرش احساس غرور کرده و گاهی هدایایی را هم تصاحب می کرد ولی امروز دیگر فلسفه اش از بین رفته و لزومی ندارد و هیچ افتخاری هم برای صاحب گاو نر ندارد پس این ورزاجنگ در گذشته لازم بود ولی امروزه دیگر لزومی ندارد رسم خوبی بود که بعدها به تراشیدن شاخ حیوان و… آلوده شد و هم اکنون مصداق بارز حیوان آزاری است و نباید گذشتگان را مواخذه کنیم که این رسم بد را برای ما به میراث گذاشته اند. با تشکر

   پاسخ