ولیک که در فرهنگ لغت از گونه های مختلف وحشی زالزالک است.

منشا این میوه در شمال ایران و در دو نوع سیاه ولیک و سرخ ولیک است.
سیاه ولیک خوردنی است و سرخ ولیک خواص دارویی دارد.ولیک حاوی اکسالیک اسید است و ساقه های جوان آن حاوی گلو کوید و عامل تلخ کننده آن کراتگین است.

میوه آن حاوی سیتریک،کراتگوس اسید و روغن چرب و ضد گلوکز و فروکتوز است در هسته آن ماده آمیگرالین و امولین وجود دارد.ماده کراتگوس لاکتون که در هسته آن وجود دارد مفرح قلبی است.
همچنین؛ریشه خشک شده این میوه برای رفع نارحتی گوارشی و اسهال و مقوی معده است.همچنین دانشمندان ثابت کردند که از پوست درخت ولیک بعنوان تب بر استفاده می شود.
دم کرده گل ولیک و یا گرد گل خشک شده آن به مقدار 5 تا 8 گرم در روز برای رفع ضعف قلب و ورم آئورت و اختلالات عصبی بسیار مفید است. البته این میوه برای بانوان باردار کمتر توصیه می شود.
یادآور می شود؛قطره کراتاگوس که پائین آورنده فشار خون است و پودر اوئاکرات و انواع کپسول و قطره داروهای صنعتی است که از میوه ولیک تهیه شده است.