“کنس” و “ولیک” دو میوه شگفت انگیز جنگلی است که همه ساله در فصل پائیز برداشت می شود.
کنس و ولیک از میوه های درختان خودروی جنگل های دامنه جنوبی البرز است که در اوایل پائیز برداشت می شود.این میوه ها در مناطق استپی می روید.میوه کنس از حدود 3 هزار سال پیش در جنوب دریای خزر و در مناطق گیلان و مازندران می روئید.
کنس میوه ای سخت و اسیدی است و دو گونه وحشی و معمولی دارد که گیاه شناسان منشا آن را در ایران و در مازندران و گلستان می دانند.”کنس وحشی” که به قطر 2 و نیم سانت و درختی پا کوتاه و پهن برگ است.برگ درخت آن پیش از خزان قرمز می شود.
کنس را تا خوب نرسیده می چینند و در انبار نگهداری می کنند تا برسد.البته کنس را هم بصورت شور و هم بصورت ترشی مصرف می کنند.برگ و میوه و دانه کنس برای مبتلایان به ترشی معده بسیار مفید است.همچنین درد دهان و گلو را می توان با جوشانده برگ آن درمان کرد.برگ کنس بند آورنده خون هم هست و برای آبسه مناسب است،دانه آن هم حاوی اسید هیدرو سیاتیک است.
توضیحات درمورد ولیک در پستهای بعدی
یک نظر در “ازگیل و یا به زبان محلی کُنِس”
عاقبت کنس خوری
یَه تا روز گُله پِشت دو تا گَد گَته چِش بَیَمه بترسیمه و خوایسمه در بوآرم که گَدگته چش داد بَزا :چِر بَترسی؟ مِن تاجدینمه ! کنس بخوردمه ، نتومه … دَکنم زور بزامه مه چش واز بمونسه!