صدای العطش آید عموجان
گرفتی مشک آبی را به دندان
ندانستی یزید گشته چو حیوان
برای آب میگیرد زتو جان
بقربان مرامت یا ابوالفضل
قبولم کن غلامت یا ابوالفضل
بقربان دو دست از تن جدایت
چه چشمها منتظر بود از برایت
بگیرم درس از مهر و وفایت
خدا داند که میمیرم برایت
بقربان مرامت یا ابوالفضل
قبولم کن غلامت یا ابوالفضل
اگر بهر حسین عباس هستی
کنار دجله با احساس هستی
شنو باب الحوائج این سخن را
برای شیعیان الماس هستی
بقربان مرامت یا ابوالفضل
قبولم کن غلامت یا ابوالفضل
بگو جان را ره ایمان فدا کن
بگو خونت ره اسلام ادا کن
به سالار شهیدان اقتدا کن
تن و جانت فدای سرجدا کن
بقربان مرامت یا ابوالفضل
قبولم کن غلامت یا ابوالفضل
بگو جانا شوم من خاک پایت
شوم جاروکش صحن و سرایت
سیه پوشم بگیرم من عزایت
دلم کرده ابوالفضل جان هوایت
بقربان مرامت یا ابوالفضل
قبولم کن غلامت یا ابوالفضل
ابوالفضل جان دلم بهرت کباب است
دلم پیش رقیه و رباب است
اگر آبی بیاشامند سراب است
بدان که قاتلت خانه خراب است
بقربان مرامت یا ابوالفضل
قبولم کن غلامت یا ابوالفضل
شعر از آقای منصور ابراهیمی (فیروزآباد کجور)