پنجشنبهی آخر سال
یکی از آیینهای کهن پیش از نوروز، یاد کردن از مردگان است؛ به ویژه خانوادههایی که در طول سال، عزیزی را از دست دادهاند. رفتن به زیارتگاهها و زیارت اهل قبور در پنجشنبه و نیز روز پیش از نوروز و بامداد نخستین روز سال، رسمی همگانی است. همچنین رسم است که ایرانیان در موقع سال تحویل به زیارت حرم امامان (ع) و امامزادگان میروند.
امیرالمؤمنین على(علیه السلام) درباره زیارت اهل قبور این دعا را فرموده است:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، السَّلامُ عَلَى أَهْلِ لا إِلَهَ إِلاّاللَّهُ، مِنْ أَهْلِ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ، یَا أَهْلَ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ، بِحَقِّ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ، کَیْفَ وَجَدْتُمْ قَوْلَ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ، مِنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ، یَا لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ، بِحَقِّ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ، اغْفِرْ لِمَنْ قَالَ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ، وَ احْشُرْنَا فِی زُمْرَهِ مَنْ قَالَ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ، عَلِیٌّ وَلِیُّ اللَّهِ»
هر کس این زیارت نامه را بخواند، خداوند ثواب پنجاه سال عبادت به او مى دهد و گناهان پنجاه سال را از او و پدر و مادرش بیامرزد.
۶ نظر در “پنجشنبهی آخر سال”
سلام
برای شادی روح تمام رفتگان صلوات
التماس دعا
“نکند یوسف عمرم رود از مصر خیالت،باز آواره ی تنهایی چاهم بکنی”
یادی داشته باشیم از همه آن بزرگوارانی که در بین ما نیستند؛
این رسم و آئین دیرینه ای که از قدیم بوده را همجنان زنده نگه داریم.
رسول خدا (ص) فرمود: هدیه بفرستید برای مردگان خویش پرسیدند هدیه مرده ها چیست؟ فرمود دعا و صدقه؛
و فرمودند ارواح مومنان هر جمعه به آسمان دنیا برابر خانه ها و منزلهای خود می آیند و فریاد میزنند (با اواز حزین و گریه ):
که ای اهل و اولاد من ای پدر و مادر من و خویشان من مهربانی کنید برما با آنچه دردست ما بود و عذاب و حساب او بر ماست و نفعش برای غیر ما.
و هریک فریاد می زنند و صدا می زنند خویشان خود را که مهربانی کنید با ما به درهمی یا قرص نانی یا به جامه ای که خدا بپوشاند شما را جامه هایی از بهشت.
چه آسان تماشاگر سبقت ثانیه هاییم و به عبورشان میخندیم
چه آسان لحظه ها را به کام هم تلخ میکنیم و
چه ارزان به اخمی میفروشیم لذت باهم بودن را
چه زود دیر میشود و نمیدانیم که فردا می آید
و شاید ما نباشم
سال ۹۲ ،به نظر بنده سال غم انگیزی بود…!!!
التماس دعا
یاد باد آنکه مرا وقت سفر یاد نکرد.
سلام هر کس درباره سال هایی که میگذرد نظری دارد اما من می گویم ۹۲ برو که برنگردی
یک کلام نغز وپرمغز ازعموعوض بهنگام فاتحه خوانی برمزار پدرش
آنقدر برایشان خط ونشان می کشم که هوای برخاستن از گورشان را نکنند
بقای عمر باعزت برای شما عموی خوش سخن ومهربان