صحبت از خاطره شد از طرف عمو ستار من و یاد خاطره دراکینگ .انداختی.
حدود ۱۲ سال پیش بود که گاو های پرام را اهالی محل به دراکینگ میبردند و در آن زمان فقط مرحومان دایی مشهدی هادی وآقا سید هاشم محمدی به صورت ثابت آنجا میماندند . یک روز من و پسر عمه فرهاد راهی دراکینگ شدیم تا یه سری به گاوهامون بزنیم و یه نمکی به آنها بدهیم .
در بین را( پتنیک نو ) که رسیدیم دایی مشتی هادی را دیدیم سلام علیک کردیم و به ما گفت (بوارن اوجه آقا دره) ما هم بالاخره رسیدیم به دراکینگ آقا سید هاشم هم برای ما چایی و سفره آماده کرد به ما گفت غذا را بخورید بروید دنبال گاوهایتان خودش گرفت خوابید روی سفره بجای قند از نقل آورده بود منم عاشق نقل بودم تا تونستم خوردم دو تا جیبم رو هم پر از نقل کردم بلند شدیم رفتیم (داو) گاوهارو پیدا کردیم حرکت دادیم به سمت (لسه) واسه نمک دادن نزدیک لسه که شدیم متوجه سر وصدای آقا سید هاشم شدیم با اون لحن خاص خودش خلاصه که دیگه حسابی ………….
ما هم از ترس از همان بالا راه افتادیم به سمت خانه در بین راه به دنبال این بودیم که چرا ؟ از همدیگر می پرسیدیم کاری انجام دادین که آقا شاکی شده بود این سوال در ذهن ما مانده بود تا دو هته دیگر عروسی داریوش ابراهیمی پسر دایی جهانبخش عمو مشهدی علی ابراهیمی علت را از آقا سید هاشم پرسید .؟ باز هم اقا با لحن خاص خودش برگشت گفت که (بن درمه انه دست خالی هسنه هیچ این صحرای دله قند سفره نقل تموم هاکردنه.) از پایین که میان چیزی با خودشون نیاوردند هیچ نقل داخل سفره مارو هم تموم کردند.
عمو مشتی علی هم حسابی از خجالت مون در اومد .
در آخر میخوام بگم که خدا هم آقا سید هاشم وهم دایی مشهدی هادی رو بیامرزد .
By:علی اصغر توپا اسفندیاری
۴ نظر در “خاطره دراکینگ”
با سلام- جالب بود عمو- بعضی از شخصیتها در الیت به گونه ای زیستند که مختص خودشان بود و چندین نسل با آنها خاطره دارند امثال مرحومان آقا سید هاشم-دایی مشهدی هادی و دایی مشهدی ذبیح -حاج امان الله -دایی مشهدی خدادادو… وجالب اینکه هیچ کس از برخوردهای تندشان هم کینه ای به دل نمی گرفتند و انگار این شخصیتها دیگر تکرار نمی شوند خداوند همگی را غریق رحمت کرده ودستتان درد نکند با این یادآوریتان.
سلام：جالب بود دهیار عزیز (منه بو بشم ته دنون همینه برخته)
موفق باشید
لطف داری دوست عزیز
“نه خوب است و نه بد؛ فکر ماست که از آن خوب یا بد می سازد.”
جای تشکر و قدردانی دارد؛ چون همیشه، ابتدا از مدیریت محترم سایت و سپس همه عزیزانی که بدون نیّت “سود استفاده” نه حتی “سوء استفاده” وقت گرانبهایشان را به نگارش مطالبی اختصاص می دهند برای همه بزرگان و سروران دارای دل پاک و بی شیله پیله، به دنبال عیب جویی، بهانه تراشی و به اصطلاح خودمون “شیطونی” نیستند.
شما پریده اید و در اوج هستید و در امانی چون فرودی زیبا و لذت بخش خواهی داشت؛ نه چون “بزرگ آنی ” که نگران باز نشدن چترشان در بلندپروازی هایشان هستند.
نمی گویم خسته نباشید، می گویم خدا قوّت، آقایان اسفندیاری.
خسته باشند دشمنان و کج اندیشان؛
“بوی دود می آید،
به گمانم جماعتی پای دنیای مجازی می سوزانند عمر خویش را.”
اندک زمانی دست از گرمای نه چندان لذت بخش آتش بپا شده از برخی سروران دور نگه داشتم؛ تا از جوّ بنا شده “سود استفاده” می دانید “سود ، سود، سود”… استفاده نشود و خدای نکرده …
“سلامتی تاجی است بر سر انسان های سالم که فقط افراد بیمار می توانند آن را ببینند…”
حضرت علی(ع)
سالم است سایت الیت و سالم و پایدار بمانند الیتی های مثبت اندیش.
ارادتمند
علی میردار منصور پناهی
داخل پرانتز: منتقدین هر مطلب در سایت لطفاً با نام و نشانی معتبر و قابل شناسایی نظر به اشتراک بگذارند.