^{فرهنگ نوشیدن چای  در دهستان کوهستان
چای امروزه در فرهنگ ما ایرانیان جایگاه ویژه ای یافته است به نحوی که نخستین متاعی که در دید و بازدیدها و در پذیرایی از میهمان ها مورد استفاده قرار می گیرد ، اکثراً چای است .
هم اکنون بعد از آب ، چای نوشیدنی اصلی مردم ایران است . چای در همۀ خانه ها جای دارد و با سنت و تشریفات متنوع مردم ما تهیه و مصرف می گردد . این نوشیدنی امروزه در مراسم ، اعیاد ، جشنها و سوگواریها ، در شهرها و روستاها ، جایگاه خود را دارد .}

^{فرهنگ نوشیدن چای  در دهستان کوهستان را در ادامه مطلب بخوانید}

^{چای علاوه بر اینکه محصولی زراعی به حساب می آید ، مصرف آن در نوع خود تبدیل به فرهنگی خاص هم شده است و این فرهنگ متناسب با شرایط اقلیمی و آداب و رسوم محلی تا حدود زیادی در نقاط کشورمان متفاوت است .}

^{در مراسم خواستگاری ” چای آوردن عروس ” اولین فرصت دیدار چهره به چهره خانواده داماد با عروس است ( البته این موضوع رفته رفته رنگ باخته است ولی هنوز در برخی مناطق متداول است ) .}

^{هنگامی که عروس ” چای ” می آورد باید دقت و توجه داشته باشد که چای در سینی نریزد چرا که این امر از نظر خانواده داماد ، نشان از”  شلختگی ” و نا آشنایی او به ” فوت و فن ” خانه داری و کدبانویی محسوب خواهد شد .} 

^{یا مثلا در میان اغلب  مرسوم است که هر گاه چای کمرنگ ببینند به طنز و شوخی می گویند:” انگار پاسبان دیده رنگش پریده”!}

^{نحوه پذیرایی به این صورت است که میزبان  پس از تهیه چای به ترتیب بر مبنای ریش سفیدی شروع به توزیع می کند و شروع به پذیرایی از میهمان ها می کند .}

^{در  اکثر نقاط هم مرسوم بود  اگر  کسی که یک یا چند چایی خورده و دیگر تمایلی به صرف چای ندارد ، استکان چای خود را بر روی نعلبکی می خواباند. این رسم در قهوه خانه های قدیمی کاربرد بیشتری داشته و قهوه چی ، مادام که مشتریان استکان های خود را نخوابانده اند ، برای آنها چای سرو می کرد.البته برخی قهوه خانه ها هم اکنون نیز به این رسم پایبندند.
استکان های کمر باریک هم در فرهنگ چای خوری مردم منطقه جایگاه خاص خود را داشتند. در طراحی این استکان ها نکات خاصی در نظر گرفته شده است که در نوع خود جالب می باشند: گودی کمر این استکان ها باعث می شود به راحتی در دست جای گیرند ، این گودی کمر ، همچنین باعث می شود تفاله های چای که ته استکان هستند ، نتوانند از بخش باریک به راحتی عبور کنند و فرد چای را آسوده خاطر تر صرف کند. همچنین اگر استکان با ته مانده چایی کج شود و به پهلو بر زمین بیفتد ، تفاله ها روی زمین و فرش نمی ریزند.
امروزه با وجود تنوع و تکثر نوشیدنی های مختلف  در کشورمان ، ” چای ” به عنوان یک نوشیدنی مفرح و ” متمدد اعتصاب ” همچنان جایگاهی بی بدیل دارد و از این نظر قابل مقایسه با دیگر نوشیدنی های سرد و گرم نیست .
چای همانگونه که وارد فرهنگ ما شده برای خود گویه ها و ضرب المثل ها و شعرهای خاص هم دارد . از جمله تعابیر مثل ” چای کهنه دم تازه جوش ” به کنایه برای چای کهنه به کار می رود و برای توصیف چای مطلوب با استفاده از کلمه لب عبارت ” چای لبریز ، لب سوز و لب دوز ” به کار می رود که لبریزی آن نشانه پر بودن استکان ( یا لیوان) ، لب سوز : نشانه داغ بودن آن و لب دوز بودن نشانه رنگ و غلظت آن است .}

 ^{و یا اینکه اگر ظروف صرف چای ( استگان ، نعلبکی ، قندان ، قوری ، کتری و… )  روی میز و یا روی زمین به طور اتفاقی  در امتداد هم چیده شوند ، می گویند ” راه افتاده ”  و این راه افتادن به معنای این است که احتمالا  یک میهمان خواهد آمد .}

^{به هر حال گفتنی یا نوشتنی راجع به چای بسیار زیاد است و ما در این نوشتار خلاصه تلاش کردیم تا مسایلی را درباره این نوشیدنی مفرح که عموما همه روزه با ان روبروییم اما به آن توجه دقیق نداریم ، مورد کنکاش قرار دهیم .}