* تحویل سال نو

بعد از تحویل سال نو، بزرگ‌ترهای فامیل در منزل به انتظار فامیل‌های کوچک‌تر می‌مانند تا دید و بازدیدها شروع شود. معمولا بزرگ‌ترها در گذشته با سکه‌های مرسوم آن زمان به کوچک‌ترها عیدی می‌دادند و آنان را با غذاهایی مانند تخم‌مرغ‌های رنگی، نان‌های محلی، توتک (نوعی نان محلی مازندران) و سایر غذاهای مرسوم پذیرایی می‌کردند ولی در این زمان که کوچک‌ترها سکه‌ها را خوب می‌شناسند با اسکناس‌های درشت عیدی می‌گیرند.

به تازه عروس و داماد فامیل، هدایایی نیز تقدیم می‌شود همچنین نوزادان فامیل را با کادوهایی مانند لباس یا پول مقدمشان را گرامی می‌دارند.

اگر در طول سالی که گذشت فردی از خانواده‌ای به رحمت خدا رفته باشد بقیه اقوام و بستگان سببی و نسبی به احترام آن خانواده و نیز نشان دادن ابراز همدردی شریک در غم بودن با آنها، از انجام مراسم نوروز خودداری می‌کنند و تنها به چیدن سفره حاوی میوه و خرما اکتفا می‌کنند و دیگر خبری از شیرینی و تنقلات و سبزه بر روی سفره هفت نوروزی نیست. همچنین در لحظات اولیه سال نو به دیدار خانواده عزادار رفته و با ابراز همدردی، سالی پر از خیر و برکت و شادی و دور بودن هرگونه بلا برایشان آرزو می‌کنند.

خانواده‌های دختر و پسر جوانی که با هم نامزد هستند، برای یکدیگر، هدایایی از جمله مواد غذایی و لباس می‌فرستند و اگر نامزد در روستای دیگری باشد، با قول و قرارهای قبلی به دید و بازدید آنان می‌روند. از طرفی رسم بر این است که عروس هر خانواده که به تازگی به جمع آنها پیوسته است باید همراه با خانواده شوهرش به دید و بازدید اقوام و خویشاوندان شوهر خود برود.