خواندن اشعار و بازی با کودکان از قدیم الایام در منطقه کوهستان مرسوم بوده و هنوز هم در گوشه و کنار این منطقه این کار با تغییراتی در کیفیت آن انجام میشود اشعاری را که در گذشته می خواندند عموما بر گرفته از فرهنگ زندگی و کار مردم بوده و به نوعی کودک را از ابتدا با این فرهنگ آشنا میکرد بطور مثال هنگامی که نوزاد به سنی میرسید که می توانست بشیند و یا چهار دست و پا حرکت کند هنگام بازی با این طفل دستهای بچه را میگرفتند و به شکل کوزه هایی که از آن برای اسحصال کره از ماست (دشون ) استفاده میشود به سمت عقب و جلو به آرامی تکان میدادند و اینگونه می خواندند
دوٌ ای دوٌ، دوٌ ای دوٌ
دو بزی دشون بزی
کورد و گالشون بزی
ماست دکونیم دو بوو
جان آقای سو بوو
یک من روغون دو من دو
دو ره درویش بخوره
روغون خیش بخوره
گته سرپیش بخوره
ته چش پیش بخوره
دوٌ ای دوٌ، دوٌ ای دوٌ دوٌ ای دوٌ، دوٌ ای دوٌ دوٌ ای دوٌ، دوٌ ای دوٌ
برچسب‌ها: آیین سنتی