میوه های بهار و خواص آنها

خواص گوجه سبز (هّلي )

منطقه كوهستان سرشار از درختان بزرگ و كوچك آلوي كوهي (هّلي) و بوته هاي توت فرنگي (قرمز خالاك ) ميباشد كه بوميان منطقه از آنها استفاده هاي متفاوتي ميكنند.

 گوجه سبز به صورت تازه و پخته در خورش ها  مصرف می شود و از ميوه رسيده آن  ‌ُرب ، ترشك و لواشك تهيه ميكنند.

درختان گوجه سبز در نواحی معتدل بهترین رشد را دارند و در آب و هوای ملایم به رنگ های ارغوانی، قرمز، نارنجی، زرد و سبز روشن در می آیند. آب و هوای سرد باعث ایجاد رنگ قهوه ای و ظاهر نامطلوب میوه ی گوجه سبز می شود. این میوه به سرعت می رسد و مدت نگهداری آن در یخچال ۴ روز است. این میوه غنی از ویتامین C  ، اسید مالیک، اسید سیتریک است. مصرف زیاده از حد گوجه سبز باعث نفخ معده می شود.

ارزش غذایی ۱۰۰ گرم گوجه سبز

کربوهیدرات ۵۱/۸ گرم ، چربی ۸۴/۲ گرم ، پروتئین ۶/۱ گرم ، فیبر خام ۵/۰ درصد .

با مصرف ۱۰۰گرم گوجه سبز ، ۵ درصد ویتامین A  ،۱/۲ درصد ویتامینB1  ( تیامین ) ، ۹/۱ درصد ویتامین B2  ( ریبوفلاوین ) ، ۸/۲ درصد نیاسین  ، ۱۳ درصد ویتامین C ، ۵/۱ درصد کلسیم  ، ۲/۲ درصد فسفر  ، ۵ درصد آهن  و ۶/۳ پتاسیم مورد نیاز در روز تامین می شود.

خواص درمانی گوجه سبز

CULPEPES، گیاه شناس معروف قرن ۱۷ عقیده داشت که مصرف گوجه سبز برای بهبود طعم دهان مفید است و پختن برگ های درخت گوجه سبز در سرکه می تواند در درمان کرم های حلقوی موثر باشد. از خواص دیگر این میوه ، خاصیت مسهلی آن است که به خوبی شناخته شده است. همچنین اثرات منحصر به فرد آن شامل کاهش فشار خون  و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معدی- روده ای است.

گوجه سبز باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می شود، از این رو می تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد. این میوه اثرات قابل توجهی در جلوگیری از بیماری هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول و سرطان  دارد. اسید بنزوئیک، ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی دارد. این ماده به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد. همچنین، بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی این میوه هستند.

مطالعات نشان می دهد که این میوه می تواند در درمان تومورها موثر باشد. همچنین به دلیل وجود اسید اسکوربیک ( ویتامینC )، برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می شود.

 توت فرنگي (قرمز خالاك)

 توت فرنگی، میوه ای شبیه توت است ولی کمی درشت تر، رنگش قرمز و طعم آن ترش و مطبوع است. بوته اش کوتاه و دارای برگهایی درشت و ساقه هایی باریک و خزنده است که روی زمین می‌خوابد و ریشه می‌دواند.این میوه نه تنها میوه ای قلبی شکل است، بلکه از نظر گیاهشناسی بسیار برای سلامتی مفید شناخته شده است.

توت فرنگی در دنیای گیاهشناسی بعنوان منبعی از فنولها مشهور می باشد.در توت فرنگیها موادی مانند آنتوسیانین و الاگیتانین وجود دارد که فنولها را رهبری می کنند. آنتوسیانینهای موجود در توت فرنگی نه تنها رنگ قرمز آن را بوجود می‌آورد بلکه بعنوان آنتی اکسیدانی قوی عمل می کند و ساختمان سلولها در بدن را محافظت نموده و از تخریب اکسیِدانها در بدن و ارگانها جلوگیری می‌نماید.فنول موجود در توت فرنگی از آن میوه ای محافظ قلب، ضد سرطان و ضد التهاب ساخته است.

خاصیت ضد التهاب موجود در توت فرنگی بدلیل فنولهای موجود در آن می‌باشد که عملکرد آنها کاهش فعالیت آنزیمی به نام  سیکلواکسیِنایژ است ( این خاصیت را می‌توان در داروهایی نظیر آسپرین و ایبوپروفین نیز مشاهده نمود که باعث کاهش درد می‌شوند و از التهاباتی مانند رماتیسم و التهاب مفاصل و همچنین سرطان جلوگیری می‌کنند). تنها برتری که توت فرنگی بر این داروها دارد این است که مصرف مداوم آسپرین و ایبوپروفن باعث خونریزی داخلی(خونریزی معده) می‌گردد ولی مصرف زیاد توت فرنگی چنین نتیجه ای ندارد.

مواد موجود  در ۱۰۰ گرم توت فرنگی

همانطور که قبلاً گفتیم در توت فرنگی ماده ای به نام الاگیتانین وجود دارد که به کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان کمک می‌کند. در مطالعه ای که بر روی ۱۰۰۰ سالمند مبتلا به سرطان صورت گرفت تعداد مرگ و میر در گروهی که از توت فرنگی به میزان فراوان استفاده می‌کردند سه برابر کمتر از گروههایی بود که مصرف توت فرنگی در آنها کم بود و یا در تغذیه آنها جایی نداشت.

بیماری التهاب مفاصل که بیشتر در سالمندان دیده می‌شود به دلیل کمبود ویتامین C در بدن بوجود می‌آید. یکی از منابعی که می‌توان برای جبران کمبود ویتامین C موجود در بدن از آن استفاده نمود توت فرنگی است . همچنین از دیگر مواد موجود در  توت فرنگی می‌توان از فیبر،‌پتاسیم، فولات،‌ویتامینB5، امگا ۳، ویتامین B6 و منیزیم نام برد.

برچسب‌ها: خواص دارویی