خاطرات صحرا
باز انه ونگ و وا
زنگ تال صدا
بهار کوی هوا
وقتی بهار بیه
همه شنه کو
دشتی دشت درنه با دل آرزو
یتا شاهروز بو بهار بوینم
جاده ییلاق من کوچ بار بوینم
چارودار پیش و دنبال بوینم
میان چارودار شه یار بوینم
باز صدای دلنشین گله و صدای زنگ به گوش میرسد و یادآور کوهستان و هوای بهاری
وقتی بهار میاد همگی با شادی فراوان راهی کوهستان میشوند و بازمانده ها در جلگه دشت میمانند با هزاران آرزو
ای کاش بار دیگر روزی فرا رسد که جاده کوهستان را مانند گذشته ها پر از مردمان در حال کوچ ببینم .
برگرفته از ترانه های محلی مازندرانی
۳ نظر در “بهار کوی هوا”
اسماعیل‌جان سلام
بسیار عالی ولی امیدوارم پسر خاله محمود این سروده را نبیند و نشنود. یار و دلتنگی و…چیه؟
تا کی من و سمن قرار دوویم
تا کی خرابه کنار دوویم
سردی بورده امه رنگ و رو ره
تا کی انتظار بهار دوویم
با سلام و ادب:
در این فصل(اردیبهشت) ما محلیها بیشتر هوای روستایمون رو میکنیم.طبیعت تمام روستاها اعم از روستای تله،دلیر ،ناتر،الیت در این فصل واقعا دیدنی دارد
بَهارک نوبَهاره من نَمیرم تاوِسُن وقت کار مِن نَمیرم
پَییزک جَم کنم یک مُشت قوتی زمِسُن بد مِجال مِن نَمیرم
بهاره لاله زاره مِن نَمیرم تا وِِسُن وقت کار مِن نَمیرم
پَییزک جَم کُنم قوت زِمسُن زِمسُن وَرف واره مِن نَمیرم